Hello ex, kumusta na? Sana nasa mabuti ka at sana natagpuan mo na ang taong para sa'yo. Sana masaya kana, at sana hindi na s'ya galit sa'kin, dahil minsan kitang hiniram sa kanya noong tayo pang dalawa.
Masaya na'ko ngayon matapos ang lahat nang sakit na naramdaman ko noon, napatawad na kita at sana ganun ka rin sa'kin. Kapag nagkita tayo ulit, kung sasadyain ng tadhana, makaka-ngiti na'ko sa harap mo. Wala na ang dating mukha na luhaan sa tuwing tayo'y nasasaktan.
Nalimutan na kita, pero hindi ka nawala sa'king alaala kahit minsan. Alam mo bang hanggang ngayon nasasariwa ko ang mga alaala mo sa t'wing nadadaan ko ang mga lugar na dati nating tambayan? Ang mga lugar na'yon ang tanging saksi sa pagmamahal ko sa'yo, at sa kanila natin naiwan ang mga alaalang minsan nating pinagsaluhan.
Ikaw kaya? Naaalala mo rin kaya ako? O tuluyan mo ng nakalimutan. Kung alin man sa dalawa, hindi na sa'kin mahalaga. Naging malaya na tayo sa isa't-isa, may pamilya kana at ako nakalimot na. Pero nakalimot na ba talaga ako? Alam ko kung paano tayo nagsimula, pero hindi ko maalala kung paano tayo nagtapos.
Isang araw nakita ko nalang ang sarili kong nakalugmok, luhaan, pagod, at walang katuturan. Yun din ang araw na wala kana, araw na hindi na kita nakita. Pinilit kong hanapin ka, kausapin, tanungin kung bakit, pero wala eh, hindi na kita matagpuan. Naisip kong tumalon nalang dahil iniwan mo'ko sa ere. Di ka man lang nagpa-alam, at yun ang pinaka-masakit sa lahat.
Pero salamat ha, salamat sa sarili ko na kahit sobrang bigat ng nararamdaman ko, may lakas pa'kong harapin ang kinabukasan. Buti nalang may natira pa'kong konteng pagmamahal sa sarili ko. Uo unos ang pagkawala mo sa buhay ko pero sa kabila ng lahat naging malakas parin ako. Salamat sa'yo ex.
Alam mo kahit natapos tayo, hindi kita sinisiraan sa mga kaibigan at pamilya ko, pinagmamalaki kita, at ni minsan hindi ko inamin na ikaw ang nang-iwan. Kapag nagtatanong sila, sinasabi ko nalang na hindi na tayo masaya. Ganun kita nirespeto, at ganoon kita minahal noon.
Ikaw ang kahinaan ko noon, kahinaan na nagbigay ng lakas para harapin ang bukas.
Ikaw ang pinaka-masayang bahagi ng buhay ko at sinabi ko sa'yo yan noon.
Kung nagkulang man ako sa'yo, pasensya na. Akala ko kasi sapat na ang mahalin ka ng buo.
Biruin mo hanggang ngayon nagsusulat pa'rin ako, pero wala ng nagbabasa. Dati'y hindi ko maipinta ang saya sa'yong mukha sa t'wing binibigyan kita ng love letter. Ang saya ko noon kasi alam kong sumasaya ka kahit sobrang baduy nung mga sinusulat ko para sa'yo. Ikaw ang una kong mambabasa, at tagapakinig ng mga kwento kong paulit-paulit lang.
Ikaw ang babaeng higit sa maganda, ang babaeng pumuno sa kakulangan ko, ang babaeng nagturo kung paano magpahalaga sa buhay, kaya kita napahalagahan ng higit pa sa buhay ko.
Sa uulitin salamat sa'yo, wala na'kong hihilingin kung 'di ang kaligayahan mo. Karapat-dapat kang mahalin, at karapat-dapat kang magmahal ng taong magpapasaya sa iyo.
No comments:
Post a Comment